Bajki

  • Bajka dla dzieci - Strażak Sam

    Strażak Sam (wal. Sam Tânang. Fireman Sam1985-1994) – brytyjski serial animowany, który przedstawia przygody dzielnego strażaka Sama i jego przyjaciół. Potrafi on nie tylko gasić pożary, ale i również rozwiązywać różne problemy. Serial był nadawany dawniej w TVP1 i Mini Mini. Obecnie emituje go stacja Polsat JimJam i Top Kids.

    Fabuła

    Serial opowiada o przygodach dzielnego strażaka i jego przyjaciół. Tytułowy bohater serii, dzielny i odważny strażak imieniem Sam, wraz ze swoimi siostrzeńcami i przyjaciółmi mieszka w fikcyjnym mieście Pontypandy w Walii (połączenie nazw dwóch walijskich miast – Pontypridd i Tonypandy). Panuje tam cisza i spokój, ale czasem zdarzają się zarówno kłopoty, jak i niezwykłe przygody. Autorami serialu są dwaj byli zawodowi strażacy z Kent.

    Intro

    Intro jest animacją rozpoczynającą każdy odcinek przygód dzielnego strażaka i jego przyjaciół. Na początku odcinka widz zobaczy stojący na nocnej szafce obok fotografii budzik, który zaczyna dzwonić. Chwilę później pojawia się smacznie śpiący strażak Sam. Nasz bohater budzi się i z przerażeniem odkrywa, że zaspał do pracy. Wyskakuje z łóżka, wkłada strój strażacki i zjeżdża na dół po poręczy. Sam nie może zapomnieć o obuwiu i hełmie. Nasz bohater wychodzi z domu, gdzie czeka na niego jego najlepszy kolega, Elvis. Spotyka również Normana, który daje poranną gazetę. Nie zauważywszy deskorolki, Sam wskakuje do wozu strażackiego i rusza do pracy. Później widz zobaczy też panią Price obserwującą nadjeżdżający pojazd, Bellę, właścicielkę kawiarni, dającą naszemu bohaterowi drugie śniadanie do pracy, oraz siostrzeńców, dziewczynkę imieniem Sarah i chłopca zwanego James. Na koniec Sam wraz z Elvisem dociera na teren straży pożarnej, gdzie czekają komendant straży pożarnej i drugi z kolegów Sama, Trevor.

    Polski dubbing

    Serie I-III (wersja z 1992 roku)

    Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
    Reżyser: Maria Piotrowska
    Wystąpił: Jerzy Kramarczyk

    IV seria (wersja z 1995 roku)

    Wersja polska: Telewizyjne Studia Dźwięków
    Reżyser: Barbara Sołtysik
    Wystąpił: Jerzy Kramarczyk

    Odcinek świąteczny (wydanie DVD)

    Opracowanie wersji polskiej: na zlecenie Cass Film Entertainment Group - Studio Eurocom
    Tekst polski: Agnieszka Wójcik
    Narrator: Cezary Kwieciński

    I seria (wersja z 2007 roku)

    Wersja polska: TVP AGENCJA FILMOWA
    Tłumaczenie i dialogi: Grażyna Dyksińska-Rogalska
    Wystąpił: Jerzy Kramarczyk
    Reżyseria dźwięku: Wiesław Jurgała
    Producent: Andrzej Oleksiak

    Odcinki

    • W latach 1987-2005 powstało 59 odcinków, w tym jeden 22-minutowy.
    • W Polsce serial nie ma oficjalnych tytułów poza piątą serią. Poniżej podane są tłumaczeniami tytułów angielskich.
    • Obecnie można go obejrzeć na kanale TVP1, Mini Mini i JimJam.
    • Produkcją piątej serii nie zajęło się studio Bumper Films, lecz Hit Entertainment.

     

    Źródło: Wikipedia

     

    Więcej
  • Bajka dla dzieci - Smerfy

    Smerfy (fr. Les Schtroumpfsang. The Smurfs) – bajkowa rasa małych, niebieskich stworzeń, wykreowanych przez belgijskiego rysownika komiksowego Pierre’a Culliforda, tworzącego pod pseudonimem Peyo. Smerfy są bohaterami serii komiksowejfilmów i serialu animowanego. Od śmierci Peyo w 1992 r. serię komiksową tworzą różni scenarzyści i rysownicy we współpracy z synem artysty, Thierrym Cullifordem.

    Komiks

    Peyo był autorem serii komiksowej Johan & Pirlouit, zamieszczanej w odcinkach w belgijskim czasopiśmie „Le Journal de Spirou”. Jej akcja rozgrywała się w średniowiecznej Europie. Bohater o imieniu Johan pełni w niej rolę pazia królewskiego. Towarzyszy mu wierny, lecz chełpliwy giermek-karzeł imieniem Sójka (w oryginale Pirlouit). Johan wyrusza w obronie uciśnionych na swym wiernym koniu, za nim podąża Sójka na swym koźle Biquette. Są obowiązkowi, wierni królowi i odważni.

    23 października 1958 Peyo wprowadził do komiksu nową grupę bohaterów, co samo w sobie nie wywołało większych emocji, gdyż Johan i Sójka nieustannie napotykali na swej drodze nowych ludzi i odwiedzali dziwne miejsca. W tym odcinku ich zadaniem było odzyskanie magicznego fletu, co wymagało pomocy ze strony czarodzieja Homnibusa, który do realizacji zadania powołał do istnienia grupkę niebieskich skrzatów. W taki sposób narodziły się Smerfy (w oryginale Schtroumpfs).

    Schtroumpf (wym. „sztrumpf”) jest wymyślonym słowem. Według informacji z wywiadu przeprowadzonego z Peyo, nazwa przyszła mu na myśl w czasie, kiedy prosił przyjaciela o sól podczas obiadu: próbując przypomnieć sobie słowo, które wyleciało mu z pamięci, ostatecznie rzekł: „Passe-moi le schtroumpf” („Podaj mi schtroumpf”). Słowo, które brzmi podobnie do niemieckiego strumpf (skarpeta), co jest zbiegiem okoliczności, zostało następnie przetłumaczone na prawie 30 języków. W każdym przypadku małe, niebieskie ludziki okazały się komercyjnym przebojem. Smerfy zdobyły szybko tak dużą popularność, iż stały się bohaterami oddzielnej serii komiksowej, która w krótkim czasie osiągnęła wielki sukces.

    Film animowany i serial telewizyjny

    Animowana wersja Smerfów powstała w latach 1981–1989 w znanej amerykańskiej wytwórni filmów rysunkowych Hanna-Barbera dla telewizji NBC. W sumie wyprodukowano 256 odcinków kreskówki, na które składa się 421 epizodów (niektóre 10-, inne 20-minutowe). W czasie produkcji Smerfów powstał także 16-odcinkowy serial Przygody Johana i Pirlouita (w którym niebieskie ludziki także biorą udział). Smerfy były wyświetlane w 30 krajach. Niektóre motywy muzyczne pojawiające się w serialu mają swoje źródło w muzyce poważnej (m.in. VII symfonia Niedokończona Franza Schuberta, Koncert fortepianowy nr 1 Ferenca Liszta, a także Symfonia nr 40 w G-moll W.A.Mozarta i W grocie Króla Gór E. Griega).

    Nim jednak powstał serial animowany, Smerfy zadebiutowały w filmie animowanym (współtworzonym przez samego Peyo) Smerfowy flet (w Polsce nadawany w wersji lektorskiej), który był adaptacją pierwszego komiksu z ich udziałem. Mimo iż Smerfy wymienione są w tytule, Johan i Pirlouit są głównymi bohaterami, a Smerfy grają rolę drugoplanową. W filmie Smerfy pomagają odzyskać bohaterom magiczny flet, który sprawia, że ludzie tańczą bez opamiętania, a następnie wycieńczeni od tańczenia zapadają w śpiączkę. Film zawiera jeden z bardzo rzadkich przypadków, w którym jeden ze Smerfów zdejmuje z głowy swoją czapkę i widać że jest bez niej łysy (inne takie przypadki: w komiksie Czarne Smerfy, gdzie Papa Smerf nie ma czapki na głowie w jednym kadrze; w odcinku serialu Smerfowa chłodnia, gdy Ciamajda wpada do dziury w drzewie; w odcinku serialu Podjadający Łasuch – tutaj prawdopodobnie najdłuższy fragment – gdy Łasuch pokazuje, że pod czapką ukrywa tort). Film Smerfowy Flet zawierał także treści dość brutalne, które w serialu zostały złagodzone; np. w filmie Ważniak obrywa od innych Smerfów kijem po głowie, podczas gdy w serialu zostaje przez nie „wykopany” z wioski (momentu samego kopniaka nigdy zresztą nie widać).

    W Polsce Smerfy znane są głównie dzięki telewizyjnemu serialowi, który zagościł na antenie 1. Programu TVP 15 listopada 1987 roku. W maju 2005 Telewizja Polska wznowiła nadawanie serialu w TVP1 (w poniedziałki i we wtorki o godz. 19:00) od serii 5. (bez pierwszych jej odcinków). Po zakończeniu emisji (w której brakowało jednak wielu odcinków z serii 6., 7. i 9. oraz całej serii 8.), w kwietniu 2006 została ona w znacznej części powtórzona. Smerfy można było oglądać w poniedziałki i piątki o godzinie 19:00. Od września 2006 kreskówkę można było obejrzeć w każdy piątek o godzinie 19:00. Od 3 listopada 2006 rozpoczęto emisję pierwszej serii, w większości z nowym dubbingiem. Mimo to wyemitowano trzy odcinki z tym znanym sprzed wielu lat. Potem pokazano drugą serię z nowym dubbingiem oraz serię 3. z nowym. Następnie wyemitowano 4 serię (niektóre odcinki z nowym, inne ze starym). Od 27 marca 2009 Telewizja Polska wznowiła nadawanie serialu w TVP1 od pierwszego odcinka, w piątki o 19:00, jednak po kilku miesiącach serial zakończył swoją emisję. Od 9 października 2010 roku serial powrócił do TVP1 w sobotniej Wieczorynce o 19:00 i był emitowany do 11 czerwca 2011 roku. Od 7 sierpnia 2011 roku po dwumiesięcznej przerwie nadawany był w każdą niedzielę o 13:15 i był emitowany do 28 sierpnia 2011 roku. Po czterech miesiącach przerwy nadawany był od 25 grudnia 2011 roku i był emitowany do 15 stycznia 2012 roku. Od 6 kwietnia 2012 roku serial powrócił do TVP1 i był nadawany do 3 maja 2012 roku. Od 6 lipca 2013 roku serial powrócił do TVP1 w sobotniej wieczorynce o 19:00 ponownie od pierwszego odcinka.

    22 kwietnia 2013 roku serial pojawił się na kanale teleTOON+.

    Wersja polska kolejnych serii była produkowana w następującej kolejności: pod koniec lat 80. wykonano polską wersję serii 1.– 3., 5., a także (częściowo) 6., 7. i 8. W latach 90. zdubbingowano serie 4., 9. i dokończono dubbing serii 7. W roku 2006 wykonano nową polską wersję większości odcinków serii 1.-4., które można obecnie oglądać. Przyczyną wykonania nowej wersji jest najprawdopodobniej zniszczenie lub zaginięcie poprzedniej wersji. Mimo to poszczególne odcinki z serii 1. i 4., które zachowały się w starej wersji, nie są na nowo dubbingowane. W 2010 roku wykonano dubbing do niektórych odcinków 7. serii, które nie były nigdy emitowane.

    Nowa wersja filmu

    Paramount Pictures nabyło prawa do wizerunku rysunkowych postaci Smerfów. Trójwymiarowy film pełnometrażowy miał premierę w lipcu 2011. Producentami zostali Jordan Kerner i firma Nickelodeon.

    Smerfy w kulturze

    Pod koniec kwietnia 2006 wyemitowano w telewizji belgijskiej 20-sekundową reklamówkę polityczną, przypominającą kolejny odcinek Smerfów. Kreskówkę tę przygotowano na zlecenie ONZ-owskiego Funduszu Pomocy Dzieciom UNICEF. W filmie pokazano nalot bombowców, które zrównały z ziemią Wioskę Smerfów. Samoloty dokonały zniszczenia w chwili, gdy Smerfy beztrosko bawiły się w swojej wiosce. W nalocie zginęła Smerfetka, a pozostałe przy życiu Smerfy w panice biegały w poszukiwaniu bezpiecznego schronu. Film skończył się płaczem Smerfusia, który siedzi obok leżącej Smerfetki i napisem: „Nie pozwól, by wojna wpłynęła na życie naszych dzieci”.

    Przez ukazanie brutalnej śmierci Smerfetki realizatorzy filmu chcieli zwrócić uwagę na los dzieci, które jako żołnierze z karabinami są wykorzystywane przez dorosłych w prowadzeniu wojen na całym świecie, głównie w Afryce.

     

    Źródło: Wikipedia

    Więcej
  • Bajka dla dzieci - Świnka Peppa

    Świnka Peppa (ang. Peppa Pig) – brytyjski serial animowany, opowiadający codzienne życie antropomorficznej świnki Peppy. Serial skierowany głównie do dzieci w wieku przedszkolnym, nadawany na kanale MiniMini+ a dawniej w środowej Wieczorynce na antenie TVP1 (z innym dubbingiem) (w wakacje 2008).

    Obsada:

    Wersja polska: Telewizja Polska Agencja Filmowa
    Reżyseria: Dorota Kawęcka
    Dialogi: Dorota Dziadkiewicz
    Dźwięk: Jakub Milencki
    Opracowanie muzyczne: Piotr Gogol
    Kierownictwo produkcji: Monika Wojtysiak
    Teksty piosenek: Wiesława Sujkowska
    Wystąpili:

    • Magdalena Wasylik – Świnka Peppa
    • Lucyna Malec – Świnka Mama
    • Robert Tondera – Świnka Tata
    • Mateusz Krasowski – Świnka Jacek
    • Joanna Jędryka – Świnka Babcia
    • Stefan Knothe – Świnka Dziadek
    • Krzysztof Mielańczuk – Narrator
    • Cezary Kwieciński – Głos z telewizora
    • Julia Milencka
    • Anna Apostolakis
    • Wit Apostolakis-Gluziński
    • Cynthia Kaszyńska
    • Cynthia Kaszyńska młodsza
    • Dorota Kawęcka
    • Modest Ruciński
    • Izabela Dąbrowska
    • Martyna Sommer
    • Mieczysław Morański
    • Joanna Pach

    MiniMini
    Opracowanie wersji polskiej:

    • GMC Studio (serie 1 – I poł. serii 3),
    • SDT (od II połowy 3 serii i niektóre odcinki serii 4)

    Reżyseria:

    • Krzysztof Nawrot (serie 2 i I poł. 3 serii)
    • Jerzy Euzebiusz (II poł. serii 3 – seria 4)

    Udźwiękowienie: Krzysztof Nawrot (serie 2 i I poł. 3 serii)
    Dialogi polskie:

    • Magda Figiel (II poł. serii 3),
    • Renata Czyżewska (seria 4)

    Kierownictwo produkcji: Elżbieta Zajkowska (seria 4)
    Głosów użyczyli:

    • Marek Włodarczyk –
      • Narrator,
      • Pan Byk,
      • dr. Słoń (odc. 89),
      • Pan Królik (odc. 117),
      • Różne postacie
    • Julita Kożuszek-Borsuk –
      • Świnka Peppa,
      • jedno z dzieci,
      • Różne postacie,
    • Andrzej Chudy –
      • Tata Świnka,
      • Dziadek Świnka,
      • Pies Danny,
      • Różne postacie
    • Dorota Lanton –
      • Mama Świnka ,
      • George ,
      • Babcia Świnka,
      • Madame Gazela,
      • Jedno z dzieci
    • Joanna Domańska –
      • Pani Królik,
      • zebra Zoe,
      • Chloe (seria 2),
      • Pedro (seria 2),
      • jedno z dzieci,
      • Różne postacie
    • Jacek Kałucki – Dziadek Pies (odc. 23, 48)
    • Edyta Torhan – Chloe (seria 1)
    • Mikołaj Klimek – Pan Kucyk (odc. 68)
    • Andrzej Precigs –
      • Pan Królik (odc. 74, 102),
      • Pan Zebra (odc. 56 i odc. specjalny "Święta u Peppy")
    • Krzysztof Zakrzewski –
      • Dziadek Pies (odc. 69),
      • św. Mikołaj (odcinek specjalny "Święta u Peppy")
    • Anna Kędziora – Różne postacie (I poł. serii 3)
    • Zbigniew Kozłowski –
      • Pan Zebra (odc. 117),
      • Pan Ziemniak (odc. 121),
      • Różne postacie (I poł. serii 3)
    • Joanna Pach – Różne postacie
    • Leszek Filipowicz –
      • Pan Ziemniak (odc. 157, 181, 201),
      • św. Mikołaj (odc. 181),
      • policjant (odc. 194),
      • Różne postacie (serie 3-4)
    • Małgorzata Maślanka – Różne postacie (seria 4)
    • Mirosława Donica – Różne postacie (seria 4)
    • Robert Kibalski – Różne postacie (seria 4)

     

    Źródło: Wikipedia

    Więcej

Najnowsze artykuły

Najbardziej Popularne

Update cookies preferences